vliegen door bryce canyon en zion

Heyyyy lieve volgers van onze spectaculaire Amerikareis,
Dit keer ben ik maar eens begonnen met een stukje schrijven. Ton heeft het druk met eten maken (magnetronfood)
Vanmorgen om half 7 begon mijn telefoon te zingen en na een slechte nacht stond ik alweer als eerste langs mijn bed. Jazeker MIJN bed, want als we in Amerika zijn slapen we apart together hihi. Ton werd even daarna weer actief, want we hadden best weinig tijd. Eenmaal gewassen en gekamd reden we met ons vehikel naar de Ruby's Inn om het ontbijtbuffet te nuttigen. Het smaakte goed, maar voor morgenochtend en vanavond hebben we toch maar andere voorbereidingen getroffen. Na ons ontbijt ff naar de kamer terug om papieren en opnametoestellen op te halen. (Ton had stiekem de paspoorten meegenomen omdat hij bang was dat ze ons niet konden identificeren na evt neerstorten). Toen op weg naar Bryce airport. Hahaha wat hebben wij zitten lachen. Tomtom stuurde ons naar rechts en jawel, onze vermoedens bleken uit te komen. We zagen een grote oude schuur met op het dak in gele letters Bryce airport erop. Voor de schuur een piepklein vliegtuigje en een heli. Wij geparkeerd en naar binnen en daar was Alex, onze piloot. Hij heette ons welkom en vertelde ons dat het een prachtige dag was om te gaan vliegen. Pfff wij blij. Na eerst een vliegrit van een half uur met andere toeristen landde Alex weer netjes voor de deur en het vliegtuig werd gelijk weer volgetankt. Alex kwam naar ons en vroeg of we er klaar voor waren. Yessss ofcourse. Wij dat kleine kistje ingewurmd, ingegordeld en bij evt ziekte het vriendelijk verzoek om in het zakje te spugen. Zo gezegd zo gedaan, koptelefoons op en taxieen maar. Aan het begin van de startbaan ff checken of alles het doet en wachten op toestemming om op te stijgen.Eenmaal zover gingen we heel snel de lucht in. Wauwwww dat dit ding bleef hangen!!!!! Pffff het opstijgen ging goed, maar toen.........een heleboel turbulentie in de lucht dus we vielen van de ene luchtzak in de andere. Ton maar filmen, die had niks anders in de gaten. Ik werd steeds misselijker, maar probeerde dat opzij te zetten omdat het zoooooo enorm mooi was. De zon scheen precies op bryce canyon en daarna op Zion. We kregen dingen te zien van Alex die je alleen vanuit het vliegtuig kunt zien. Na anderhalf uur rondvliegen en genieten, filmen en fotograferen zette Alex ons helemaal ongedeerd weer veilig op de grond van het prachtige Bryce airport. We bedanken hem heel vriendelijk en geven hem de gebruikelijke gratuide. Hij was 5de piloot in Amerika die op zijn 16de verjaardag zijn vliegbrevetten heeft gehaald in 2004. Je kon ook aan hem merken dat vliegen zijn alles was.
Het was geweldig!!!!!! Daar wilde ik wel een paar uurtjes beroerd voor zijn. Eenmaal op de grond zakte het ook snel. Wij helemaal lyrisch naar onze kamer terug.
Nu moet ik het overnemen, jammer, dacht ik er een keer onderuit te komen.... Afijn, eenmaal op de kamer, rusten we uit, kletsen wat met het thuisfront en ik ga buiten eens wat foto's maken van oude wrakken en een (nep)westernstraatje. Echt de toerist uithangen dus, dat kunnen we inmiddels heel goed. Dan meld de maag zich weer, kan, het is 12 uur dus we steken gemotoriseerd de weg over en nemen bij de Canyon Dinner een snelle warme hap. Marlies een cheeseburger combo en ik een hotdog combo. Lekker de dagelijkse beker Capuccino French Vanilla, om mee te nemen. Om half 2 gaan we dan het National Park in, eerst naar het Visitors Center en dan op naar de beestjes en de rotsen. Gelukkig schijnt de zon heel vaak, af en toe een wolkje er voor, maar de beloofde regen en thunderstorms blijven gelukkig uit. De buitentemperatuur varieert van 55 tot 61 graden, niet echt warm. In de auto is het anders flink warmer, dakkie open en af en toe de ramen erbij. Ook nu, ofschoon we het voor de tweede keer zien, is het een van onze favoriete parken. Zooo mooi. Ik heb nog niet gekeken hoeveel foto's ik vandaag gemaakt heb, maar geloof me, het zijn er heel veel. Maar troost je, ik zal jullie er niet mee vermoeien. We zien niet veel wild, 2 pronghorns die lekker onder de bomen lagen te herkauwen en squirls, eekhoorntjes, waarbij er weer eentje zo gek was om net voor onze brede banden over te steken. Ik heb m gered, waardoor ik mijn videocamera later in de boodschappentas heb teruggevonden. Vanuit het park meteen naar de winkel, waar we (duur) magnetronvoer inslaan en wat papjes. Om 2 over 6 zijn we op de kamer terug, na een lange dag met enorm veel indrukken. Dan volgt het ritueel weer van accu's opladen, koffie zetten, foto's en films op de pc zetten enz.
Wij hebben vandaag genoten en morgen cruisen we van Bryce naar Zion, wat we vandaag uit de lucht hebben gezien, en vandaar door naar de North Rim van de Grand Canyon waar we een cabin hebben gehuurd. Hopelijk is dat geen herhaling van de Buffelo Bill Cabins. Wij zullen jullie morgen weer op de hoogte brengen van onze amerikaanse belevenissen. Voor nu vanuit Bryce alvast een welterusten. P.s. we hebben allebei (bijna) geen bereik op mobiele telefoons, al dagen niet. Dus als we niet opnemen of later reageren, sorry.
Bye bye.

We zitten nu bij Wendy´s binnen aan een lekkere strawberry shake met slagroom, en we bietsen ff een verbindinkje bij de buurman, een mexicaans restaurant. Dus de tekst hebben jullie nu, de foto´s volgens vanavond vanuit Vegas.
Bye