Wat een dag

Jawel, daar zijn we weer, trouw elke dag ons huiswerk maken. Omdat het vandaag een lange dag was - om half 7 opgestaan en om 20.15 op de kamer - wordt het ook nu een kort verslag. De dag begon met een uitgebreid ontbijt, de zon werd ook langzaam wakker en het was droog. Even Snuggelen en dan alles weer in de auto. We vertrekken om kwart voor 8 vanuit een uitgestorven Salt Lake City en draaien al snel de 89 op en zetten koers naar het zuiden. Helaas wordt er (zelfs op zondag) driftig aan de weg gewerkt, kilometers lang, zodat we hier al tijd verliezen. Dan gaat het redelijk snel tot Salina waar we afslaan richting Whipup. Dan wordt het weer mooi, langs en door Fishlake National Forest en later Dixie National Forest. Prachtige bergwegen over de toppen, door dalen, door bossen en door lage weidse groene dalen. We rijden door dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan. Gewoon prachtig. Onderweg wordt zeer regelmatig gestopt, plas- foto- en koffiestops. Hier is de Cappucino French Vanille onze favoriet geworden. Uiteraard in meeneembeker met dekseltje. Lekker amerikaans. Langzaam maar gestaag vorderen we, Whipup, Fremont, Lyman, Bicknell, Torrey en dan zijn we in Capitol Reef National Park. Een prachtig park met een slechte weg, die gerestaureerd wordt. Alleen is ie nu heeeeel smal en hobbelig. Om het compleet te maken onweert en bliksemt het iets verder. Maar het drijft verder dus we hebben er geen last van, buiten dat de kleuren van de foto's niet zo zonnig zijn. Maar het is er niet minder mooi om. In het park, tussen de bergen is het zelfs 79 graden Fahrenheit geweest, omgerekend 26,11 graden Celsius. Ik weet niet hoe je het doet Bob, maar we hebben nog niet eens tijd om het hele park te bekijken. We pakken alleen de scenic route en vertrekken om 15.30 uur weer richting Bryce. Onderweg zien we weer een rare vogel, nu eindelijk een gier die laag over me heen vliegt, een stapel herten en toeristen uit Asten waar we een tijdje mee hebben staan praten aan de rand van een prachtige vallei. Dan begint de Infinit te roepen dat ie alweer dorst heeft, we tanken dan maar weer eens in Escalante en bewonderen om 18.40 de eerste zuilen van Bryce Canyon. Om 7 uur zijn we ingechecked en rijden meteen door naar Ruby's Inn, waar we in de file aanschuiven om te eten. We krijgen een buzzer en kunnen komen opdraven wanneer die afgaat. Dat duurt gelukkig niet lang en we genieten van een heerlijk buffet met uiteraard een Budweisertje.
Dan naar de kamer, het is nog 62 graden F oftewel 16,6 Celsius en we hebben vandaag 611,55 echte kilometers gereden. Toch maar 472 foto's gemaakt :)
Dan volgt het bekende ritueel, Marlies gaat welverdiend slapen, die heeft zowat de hele afstand gereden, ik ga met de foto's en verslaglegging aan de gang, en ga nu stoppen. De internetverbinding is traag en morgen is het weer vroeg dag. We gaan morgen vliegen, met een Cessna over Bryce Canyon en vandaar door over Zion. 1,5 uur vliegen en we starten om 9 uur. Dus een beetje zonsopgang boven Bryce nemen we mee. Ben benieuwd. Dus tot morgen weer. Bye bye.