Dag 3 Denver via Rocky Mountain NP naar Cheyenne

Hallo, lieve lezertjes, hier zijn we weer.
Vandaag zijn we om 7 uur opgestaan, de Parkeerrekening is al onder de deur door geschoven en het regent helaas nog steeds. Geen nood, eerst lekker ontbijten. Vandaag doen we het wat rustiger aan, ook al heb ik gisteren geen Rennie nodig gehad. Na het ontbijt MSN'nen we wat met Astrid, pakken de koffers weer in en om 9 uur checken we uit. Helaas vergeten ze onze auto voor te rijden dus dat kost weer een kwartier, vervolgens laat TomTom het even afweten, hij krijgt maar geen satelieten te pakken tussen die hoge gebouwen, uiteindelijk rijden we maar op goed geluk aan. Slechte beslissing. Zo zien we wel veel van Denver, al had dat van mij niet gehoeven. Gelukkig wordt TomTom ook wakker en pikt de route weer op. Dan schiet het eindelijk op en om 10.15 uur staan we 18 mijl voor Nederland. We nuttigen wat pitamientjes en drinken wat en vervolgen de reis door een winters landschap. Er ligt een dik pak sneeuw, net winter, en we genieten volop. Onderweg passeren we de Boulder Dam en om 11 uur zijn we dan in Nederland. De zon breekt (even) door, de Sunroof gaat open, net alsof we cabrio rijden. Het is een prachtige bergweg via Raymond naar Esta Park. Onderweg nog wat donuts en verder gaat t weer. Het is geweldig, we genieten. Om 12.40 stoppen we bij het Visitor Center Rocky Mountain Gateway, we neuzen wat rond in de winkel en gaan in het restaurant een bak koffie pakken. Ze schuiven vrolijk een menukaart onder onze neus en zuchtend bestellen we dan maar wat eten. 13.50 staan we op klappen, zijn uitgeneusd en vertrekken. 5 minuten later komen we bij de echte Parkingang aan, kopen voor $ 80,00 een Annual Pass voor alle Nationale Parken en krijgen een duidelijke plattegrond. Prachtig en sneeuwerig. De grote route blijkt halverwege afgesloten te zijn wegens sneeuwval dus draaien we om en kiezen voor de korte route. Geen slechte keuze blijkt achteraf. We zien mule of deer, weten we nog niet precies, als jullie t weten horen we t graag. Om 3 uur stoppen we bij het Moraine Visitor Center, kijken 15 minuten rond en in het museumpje. Zodra we weer rijden steekt er een Coyote over. Als een razende wordt er gefilmd en gefotografeerd, niet te geloven. Hij of zij sukkelt een tijdje rond, gaat eens zitten en komt dan weer op ons afgelopen. Van Marlies moet ik het raam dichtdoen. Als we toch maar weer verder rijden zijn we weer een school herten staan. Ook hier graag jullie hulp. Dan vervolgen we onze tocht maar en rijden tot het eindpunt, Bear Lake. Ik worstel me door de sneeuw naar het Lake, maar dat is zowat helemaal dichtgevroren en gesneeuwd, dus ik zie een mooie witte vlakte. En het waait enorm hard, brrrrrrrrr, koud. Vervolgens dezelfde route terug tot het visitor Center, dan het park uit en op weg naar Cheyenne, waar we de nacht door zullen brengen. Ook hier hebben we een prachtige slingerende bergweg, met enorm veel vakantiehuisjes (en krotten) langs de weg. De maximum snelheid ligt tussen de 20 en 45 mile per uur. Schiet niet echt op. Opeens zien we mensen langs de weg stoppen, er blijken bighorns rond te lopen. Ook wij op de rem, parkeren langs de weg en putten de accu's uit van foto en filmcamera. Verder met de geit. Totdat we op de I25 komen, dan mogen we 75 mile per uur (120 km)even doorjassen. Om 18.35 uur zet TomTom ons exact voor de deur van het Holiday Inn in Cheyenne af. We hebben een mooie kamer met 2 queens bedden, ligbad, koffiezetter enz. Marlies duikt moe snel het bed in en ik kwijt me van de informatievoorzieningstaak, oftewel, ga jullie jaloers maken met onze vakantieperikelen en wat foto's. Tuurlijk is dan de batterij van mijn muis leeg, maar ik mag van de dame aan de receptie een muis lenen. Komt t toch nog allemaal goed.
Nu ga ik lekker badderen en slapen. Morgen wacht ons een lange dag.
Wordt vervolgd.