de tweede dag in Denver

Hai folks, hier zijn we weer, live and kicking.
Na een redelijke nacht, met veel wakkere momenten, koppijn en een paar plaspauzes, staan we om 8 uur op. Regen! Marlies gaat douchen en ik duik achter m’n laptoppie om het thuisfront zoals beloofd beter te informeren. Als ik m’n mail bekijk, blijken er flink wat reakties te zijn gekomen. Leuk, snel ff kijken.
Dan zijn we mentaal zover om een ontbijt te kunnen verorberen. Beneden eerst even naar buiten voor wat foto’s en dan naar het restaurant voor een ontbijtbuffet op een papieren bord met plastic bestek. No problem. We, of beter gezegd Marlies kwijt zich uitstekend van haar taak, ze haalt allerlei lekkernijen en stapelt onze tafel vol.
We eten – hou je vast – gebakken aardappelen, scrambled eggs, een koud hard gekookt en al gepeld eitje, wit en bruin brood, warme worstjes, een muffin met nootjes, bekertje vruchten joghurt , verse wafel, jus d’orange, koffie, en nemen een verpakte donut en koffie mee naar de kamer.
Daar redden we ‘t wel op tot vanavond.
Om 9.40 zijn we weer op de kamer, horen sirenes, het regent hard en het is kloteweer.
Maar toch begint het verwonderde gevoel weer te komen. We zaten per slot van rekening wel in een restaurant, voor het raam, midden in Downtown Denver te genieten van de geneugten des levens, zien politieauto’s met zwaai- en knipperlichten voorbij scheuren (met meer licht dan 6 nederlandse politie auto’s bij elkaar), horen de typische brandweersirenes en zien Yellow Cabs en vooral veel pickups rijden. Je zou het toch maar meemaken, net als in de film.
Ik start mijn laptoppie weer op, werk zowel de Snuggles site als dit dagboek bij, terwijl Marlies ligt te ronken. Vakantie.
Om 12.30 uur komt de schoonmaakster binnen, poetst de badkamer, zorgt voor nieuwe zeepjes, en Marlies ronkt maar door. Ze heeft er zo weer 3 uren extra opzitten. Daarna een bakkie koffie op de kamer, de reakties op de site al weer gelezen en wat geMSNt met Astrid en Wouter.
Dankzij ’t rotweer, met af en toe zelfs hagel, besluiten we om toch maar op zoek te gaan naar de K-Mart, die zit het dichtst bij, op 3,5 mile afstand. TomTom doet ’t prima en om 14.08 parkeren we op de Invaliden P recht voor de deur en gaan nou eens goed kijken wat we voor bak hebben. Daar komt ie, voor de kenners en liefhebbers:
Een INFINITI FX35 AWD. Met Sunroof en vol met geintjes o.a.een 11 Bose boxenset, 3,5 liter V6 24 kleppen, 303 PK, van 0 tot 100 in ruim 6 seconden. Grappig.
Een luxe tak van Nissan, in Nederland (nog) niet leverbaar, maar de FX37 begint bij € 82.000,00. In Amerika verkopen ze ‘m wel, de FX35, begint vanaf $ 44.050,00.
Okee, dat weten we nu ook weer en nu gaan we shoppen in de K-mart.
Koelbox, blikjes fris, tortillas, snoep, M&M’s, shirtje en een lippenbalsem. Die waren we nog vergeten en straks hebben we m wel nodig. We krijgen meteen een CompanyCard en kunnen gedurende deze maand lekker korting sparen. We zijn en blijven per slot van rekening hollanders.
Aan de andere kant van de parkeerplaats zit Albertsons, daar verkopen ze ook vanalles. We gaan daar eens rondneuzen. Eerst een lekkere beker koffie, Latte Machiatto, en effe de Denver krant lezen.
Daar hebben ze de gewenste maiskoeken en worstjes in blik. Astrid kent ze wel. Altijd lekker om bij te hebben, als je in zo’n National Park ergens parkeert, prachtig uitzicht en dan een lekker koud worstje. Heerlijk.
Bah, t regent steeds harder. Van de parkeerplaats af moeten we naar rechts, allemaal eenrichtingsverkeer. Na 100 meter zien we een Wendy’s. Het is wel vroeg, 16.05 uur, maar we besluiten om vast te gaan eten. Vandaag houden we het bij een snelle hap. Met uiteraard de romige strawberryshake.
We smikkelen en smullen en staan op ploffen. Genoeg gehad voor vandaag.
Om 16.45 uur vertrekken we bij Wendy’s, weliswaar de verkeerde kant op, maar TomTom weet raad en brengt ons keurig terug bij het hotel, waar we 17.05 arriveren. Ook nu worden de deuren geopend door 2 jongens in keurig kostuum, er wordt gevraagd of er hulp nodig is om de maiskoeken naar de kamer te dragen, en vervolgens parkeren ze de auto netjes in de garage.
Wat een luxe.
We gaan naar de kamer, Marlies gaat op bed naar NCIS in HD kwaliteit liggen kijken, ik zelf houd me bezig met een dagboek, foto’s en de Snuggles site.
Voor de rest van de avond houden we ons lekker koest, hoogstens even de route van morgen doorkijken, maar als het goed is gaan we lekker op tijd naar bed. Morgen gaan we rijden, 310 kilometer, van Denver via Nederland naar het Rocky Mountain National Park naar onze volgende stop in Cheyenne.

Ik hoop dat het gedetailleerd genoeg is Bob?