Hier is ie dan, de beloofde update

Zoals al eerder gezegd is de reis voorspoedig verlopen, zelfs geen file op de A2. Wouter bracht ons lekker snel en veilig naar Vetrekhal 3 en aangezien we thuis al hadden ingechecked en de boarding passen hadden uitgeprint konden we meteen naar de baggagedrop. Vandaar naar Assistance waar we een rolstoel aangemeten kregen en vandaar met voorrang door de douane naar Gate 8, waar de Boeing 767-300 al stond te wachten. Onderweg even bij de ABN Amro wat US dollars opgehaald, je moet tenslotte de mensen fooien kunnen geven, een flinke bak (dure) koffie naar binnen gewerkt en om 9.40 u zaten we in de wachthal voor boarding. Marlies werd gefouilleerd, die mag niet door de poortjes, en zelfs bij mij ging het soepeltjes. Naar nu bleek konden we alsnog een upgrade van Economy naar Economy Plus doen. Voor € 120,00 hebben wij onze beenruimte bijgekocht. Een aanrader. Ook nu mogen we (dank zij de rolstoel) als eerste naar binnen. We zitten mooi aan de raamkant en kunnen alles goed zien. De zon breekt door, om 11 uur worden de motoren gestart en om 11.15 stijgen we op. Ik film stiekem de start, spannend.
Om 11.30 uur moeten we nog 6.539 km afleggen, is nog een stukkie. In het vliegtuig houden ze ons goed bezig, drinken, pretzels, om 12.15 uur een lunch: chicken or pasta (we vliegen dan net boven Edinburgh over Schotland), dan weer drinken. Om 2 uur vliegen we zuidelijk Ijsland voorbij op 10.061 meter hoogte. Om half 4 zijn we over Groenland heen. Ijsland is groen en Groenland is alleen maar ijs en sneeuw. Om half 5 komen we boven land, dan is het weer voedertijd, broodje, nibbits en een Kitkat en weldra is t nog 368 km vliegen. Om 12.40 is de touchdown in Chicago O'Hare, het is daar 28 graden Celsius, een heel hoge luchtvochtigheid, dus bloedheet en zweterig. Bij de deur van het vliegtuig staat de Assitance al weer klaar met een wheelchair en die loodst ons snel en vakkundig door alles heen (wel een stuk chagrijn). De douane enz geven geen problemen, ik heb dan ook wijselijk mijn mond gehouden en niks geroepen over (diet)coke. Dan snel naar Gate C15 waar we wachten op de binnenlandse vlucht naar Denver. Ook hier zitten we lekker aan het raam (wisten we al, van te voren op internet geregeld) Ook dit is een 767-300, alleen wat ouder. En dat hoor je. Hij zit propvol. Om 22.25 uur (NLtijd) geeft ie gas en kiezen we opnieuw t luchtruim. Deze rit duurt 2 uur en 3 minuten en vooral bij de landing is er veeeeeeeel turbulentie. Gelukkig kregen we hier geen eten. Touchdown in Denver 00.24 uur. Ook hier weer netjes Airport Assist met een rolstoel, nu een zeer vriendelijke dame. We pikken de koffers op, en worden bij de bus van Hertz afgezet, vervolgens scheurt die naar de verhuurlokatie en worden we door een zeer vriendelijke dame met slimme verkooptechnieken overgehaald om niet de Nissan huppeldepup te pakken maar te upgraden naar een nieuwere en betere .......? Geen idee wat we nu hebben, maar hij is zwart, groot. van 2011 met 6.199 miles op de teller. Rijden doet ie prima en alles gaat automatisch. Toen ik achteruit reed, ging de televisie aan en kon ik daar alles op zien. Er zat ook een Neverlost systeem bij, maar mijn eigen PDA met TomTom werkte met 3 minuten. Toen op zoek naar ons hotel in de Big City Denver. Dat viel niet mee, Veel wegwerkzaamheden, een NBA wedstrijd in het stadion waar we langs kwamen, dus een enorme drukte, maar we zijn er gekomen. Vervolgens de auto afgegeven. Valet, dus je auto wordt voor je weggebracht en gehaald, net als op de TV. Dan inchecken, kamer 669 op de 6e etage met uitzicht op.... Kijk maar naar de foto's. Inmiddels is het 03.00 uur oftewel 19.00 uur Denvertijd. Wij zijn inmiddels een 23 uur onderweg en we gaan vreemd genoeg toch naar een leuk restaurantje, Trinity Grill voor een warme maaltijd met een Budweisertje. En dat om 4 uur 's nachts. Te gek. Uiteraard is er TVschermen allemaal sport te zien, inclusief een wedstrijd buiten die ineens werd gestopt omdat t begint te gieten. Als we afrekenen en naar buiten gaan, blijkt het hier dus ook te gieten, en een onweer en bliksemflitsen..... Zou het dan toch deze wedstrijd zijn geweest? De regen stopt ineens, van de ene op de andere seconde is t droog, dus we slenteren terug naar de kamer, Marlies gaat pitten, ik duik nog ff onder de douche en dan gaan we eens kijken of we kunnen slapen. Tot morgen weer.