Home again

Hallo iedereen, nu weer alles in het nederlands, nu we weer veilig thuis zijn.
Vanmorgen ben ik alvast om 7.30 (UStijd) opgestaan en van mijn laatste echte amerikaanse ontbijt gaan genieten. Gebakken eitjes, sunny side up, op toast, fruit en koffie. Als ik dan weer op de kamer kom is Marlies ook op en gereed voor de reis.
We kijken nog snel even naar de reakties op de site, pakken alles in en vullen ons Fordje. Even geen zon, maar de temperatuur is prima.
We checken uit en zetten koers naar Hertz. Helaas hebben ze ook een spits in Los Angeles, 4 tot 6 rijen dik richting vliegveld, maar uiteindelijk rijdt het toch weer en komen we om kwart voor 10 bij Hertz aan. De auto wordt meteen goedgekeurd en tot onze stomme verbazing stapt er een oude chauffeur in ons Fordje, die ons direct naar het vliegveld naar de KLM ingang brengt. Nieuwe service. Geweldig, hoeven we niet met de Hertzbus en met de koffers te sjouwen. Het inchecken gaat ook soepel, we rollen onze koffers zelf naar het X-Ray apparaat en lopen daarna terug voor de Airport Assist, de rolstoel. Dan gaat het naar en door de douane, ook zonder problemen, en om 10.50 zitten we bij Gate 28 netjes te wachten. Het vliegtuig vertrekt om 13.45 in plaats van 14.00 uur, toch mooi weer een kwartiertje gewonnen. Dan doden we de tijd maar met wachten, drinken en eten, Wifi is er niet. Eindelijk verschijnt er om 11.45 onze vluchtinfo op het scherm bij de balie, zitten we toch nog goed. 13.15 naar onze stoelen en dan blijken er 5 passagiers niet te zijn komen opdagen, dus we moeten wachten. Wordt het verdorie toch nog 2 uur. Over de reis valt weinig te melden, rustig, weinig turbulentie, achter ons kinderen die continu rondracen, kwebbelen en tegen onze stoelen aan stoten. Verder worden we om de haverklap volgestopt met eten en drinken, kijk ik een paar films, John Carter, Safehouse en Contrabande of zoiets, slapen gaat toch niet en de verwachte aankomsttijd van 8.55 nederlandse tijd gaan we ook niet halen. Het blijkt op Schiphol zo druk te zijn, dat we een extra rondje moeten maken. De landing gaat goed, al gaat ie na de touchdown om 9.02 uur vol in de ankers. Prima remmen in een 747. We hadden bijna de airbags nodig maar een paar minuten later stoppen we bij de slurf, Marlies stapt bij de uitgang van de slurf in een elektriek karretje, ik mag gaan lopen, dan door de douane, die geen reet voorstelt ten opzichte van de amerikaanse tegenhanger. Dan naar bagagebelt 16, waarbij het verdories lang duurt voor de koffers komen. Tijdens het wachten gaan Marlies en ik allebei naar het toilet en ga ik de overgebleven (jawel, er zijn er nog over) dollars bij de ABN Amro inwisselen. Dan komen de koffers binnenschuiven.
Buiten staan Wouter, Astrid en Nox ons op te wachten, die escorteren ons vandaag naar huis. Gezellig.
Geen files en om 11.30 zijn we na 4 weken weer veilig thuis.

Even snel gekeken, we hebben deze vakantie 6.119 kilometertjes gereden door prachtige natuur, grote steden, 4 weken alleen maar zon en strakblauwe lucht gehad, alleen maar warm gehad, 4 weken in korte broek gelopen, en veel gezien en plezier gehad. En ook een paar Budweisertjes genuttigd, je weet wel, om het vochtgehalte op peil te houden.

We hopen dat in de komende periode Marlies geholpen kan worden, en dat er nog vele vakanties gaan volgen.