In hogere sferen....

Hallo, we zijn er nog...
Vandaag hebben we een extra rustdag ingelast voor Marlies. Die moest even op krachten komen. Ook met het oog op de aanstaande helicoptervlucht. Er valt dus niet veel te melden, buiten dat het wederom heel heet is, het voelt zelfs nog warmer aan dan gisteren. We gaan vandaag in ons hotel eten en zorgen dat we op tijd voor de deur staan. We worden om 6:55 pm opgehaald, maar moeten er 10 minuten eerder staan. Er komt een stretched limo met ODS in de kentekenplaat. Klopt, om 1900 uur komt ie voorglijden en wringen we ons er in. Er zit al een engels stel in, Schotland of Noord Engeland, dat is niet echt duidelijk geworden, een echt gesprek was niet mogelijk, dankzij zijn gruwelijke accent. Ik verstond er dus geen bal van. We bleken de enige passagiers te zijn, wel leuk, en al snel stonden we voor het McCarran Airport in Vegas. Sundance Helicopters heeft een eigen hal op het vliegveld. We moesten inchecken, kregen een Naamstikker op geplakt en moesten gewogen worden. Dan een verplichte video kijken hoe je een reddingsvest moest gebruiken en zo. Alles was in orde en Patrick de piloot kwam binnen wandelen. Nog een jong broekie, zou ie zijn brevet wel hebben?
Dan kuieren we naar de heli, uiteraard degene die het verst wegstaat, krijgen wederom uitleg en moeten een zwemvest aan. Nieuwe regel, als een heli ook maar over water vliegt, moet dat. Stel dat we in dat water duvelen.
Ik mag voorin zitten. Jippie.
De motor wordt gestart, we zitten vastgegespt en de cd wordt aangezet. Gepaste muziek uiteraard, passend bij het onder ons door schuivende stukje USA. Als ie opstijgt, trilt t wel allemaal, net of zijn wielen niet zijn uitgebalanceerd. In dit geval de rotorbladen. Je hebt er niet veel last van, alleen bij het filmen. Jammer. Het is een mooie vlucht, en Patrick kan gelukkig vliegen. Eerst over Vegas, dan over de uitlopers van de Grand Canyon naar Lake Mead, een bocht over de Hoover Dam, de laatste zonnestralen boven de bergen en Vegas en dan een rondje over een feeriek verlicht Las Vegas. Sprookjesachtig mooi. Ook de landing gaat gladjes en Patrick krijgt een mooie fooi. In de ontvangsthal staat onze foto al mooi klaar in een lijstje. Tuurlijk gaan we voor de hele package, de foto met lijstje en een DVD. Een mooie herinnering aan een mooi avontuur.
Vervolgens de limo weer in, nu wordt ie wel volgepropt en zodoende krijgen we een rondrit door zowat half Vegas om iedereen weer af te zetten bij hun hotel.
Dan nog even voor het hotel gaan zitten in de warme avondzon (een graadje of 30 nog), uiteraard met een gele schuimende rakker erbij. Het vochtgehalte, he.
Dan is het weer mooi geweest, we werken dit bij, zetten alles klaar voor morgen, onze rit naar Death Valley, waar het normaal heter is dan hier. Dat belooft niet veel goeds.
Gelukkig veel drinken bij, dus dat moet lukken.
Tot morgen weer.
(hoop ik, want volgens de hotelsite is er nog niet echt hittebestendig internet geplaatst).