Mooi en heet

Hello folks, we zijn er weer.
Vandaag hebben we de elementen getrotseerd en zijn na een telefoontje naar de helicopterclub om onze reservering voor morgen te bevestigen, met een volle koelbox op weg gegaan naar de Valley of Fire, een kilometertje of 80 van Las Vegas vandaan. We zetten het Neverlost navigatiesysteem maar eens aan en al snel stuurt deze ons de I 15 North op, de Interstate naar het noorden. We starten al met 33,9 graden Celsius, dus vandaar de opmerking "trotseren van de elementen". We pakken afslag 75 en stoppen eerst eens voor de dosis Cappucino French Vanilla, heerlijk. Onderweg worden op een van de vele fotostops aangesproken door een dame met een verschrikkelijk nederlands accent, of ze goed zaten voor de Valley of Fire. Ja hoor, alsmaar rechtdoor. We hebben ze vandaag nog vaak gezien. Afijn, na betalen van $ 10,00 krijgen we een parkplattegrond en mogen er in. Ik geniet, met recht een Valley of Fire. De rode rotsen lijken in brand te staan, tel daar de temperatuur van inmiddels 39 graden Celsius bij op, dan is het echt Fire. Bij verschillende stops, waarbij de warmte als een deken over je heenzakt, zeker als je uit een gekoelde auto komt, komen de eekhoorntjes naar je toe. Bij een P staan kranen, ik laat m elke keer even lopen, en de eekhoorntjes en lizzards komen meteen drinken. Het verdampt alleen zo snel.
Dan gaan we het Visitors Center bezoeken, en plotseling is er wat rumoer. Blijken er buiten twee vierbenigen rond te lopen. Geen idee welk merk. Kunnen jullie ons helpen?
We bezoeken de Atlatl Rock, een lekkere klim om boven te komen, maar dan heb je ook iets, petroglyfen, oftewel rotstekeningen. Een stukje verderop hebben we de Arch Rock, een natuurlijke boog en dan schuift er een zandtornadootje tussen de auto's door. Deze keer heb ik m op plaat. We rijden de prachtige route tussen de rode rotsen door, over vlaktes met fantastische kleuren, geweldig mooi. Dit is een van mijn favoriete parken.
Vervolgens langs de Seven Sisters, de Cabins en uiteindelijk via de East Entrance er uit. We kiezen nu niet voor de afslag Overton naar de I 15, maar gaan rechtsaf, richting Henderson / Las Vegas. Na 100 meter kunnen we onze ParkenPas te voorschijn halen want we rijden meteen het volgende in, Lake Mead National Recreation Area, een 75 kilometer lange mooie weg, met weer schitterende uitzichten over valleien, bergen, in alle kleurschakeringen. Fantastisch. Af en toe hebben we ook zicht op het azuurblauwe water van Lake Mead.
Uiteindelijk komen we in Henderson, helaas verder dan we bedoelden. We hadden graag nog even gestopt bij het hotel/casino bij de Hoover Dam, waar we zo lekker hebben gegeten, maar tja, we waren te ver. Toen hebben we de Neverlost maar op Las Vegas gezet, en zijn we via weer een andere weg Vegas in gereden. Zo leer je de stad nog eens kennen. Onderweg even een eetstop gemaakt tegen zessen waren we bij het hotel. Och inmiddels 40,5 Celsius.
We gaan op de kamer lekker ijskoude melk drinken, rusten en dit bijwerken en eens bedenken of we de Strip nog eens gaan bezoeken. Maar dat horen jullie dan later wel weer.
Voor nu is het mooi geweest, tot morgen.
Bye Bye.