Stenen hout

Hier zijn we weer, nu vanuit Holbrook. Vanmorgen zijn we al vroeg opgestaan en vertrokken vanuit Scottsdale. We rijden dezelfde weg langs Apache Jct richting Superior, Miami naar Globe, die we gisteren gereden hebben met de Apache Trail, alleen in de omgekeerde volgorde. Hij is prachtig. De zon schijnt (uiteraard) al weer volop onder een staalblauwe hemel (al weer)en de temperatuur is nu nog aangenaam.Een klein uurtje later lessen we de dorst van de Ford bij Chevron en die van mij met een koffie French Vanilla, wat een heel slap bakje blijkt te zijn. Een paar croissants er bij en we kunnen weer. Het is echt een scenic route, prachtig, en al helemaal als er voor mijn auto een slang de weg over glibbert, zo'n glanzend ding van een metertje, en snel dat ie was. Nooit gedacht dat ie zo rap zijn. Die hadden we nog niet gehad. Iets verderop zijn ze de weg aan het schoonmaken, er zijn wat rotsen naar beneden gedonderd en dat moet er natuurlijk even af, dus een korte file, maar dan gaat het weer verder, prachtig, dan even een stop in Miami (een van de minder bekende Miamies) en hup, we gaan de bergen weer in, prachtige uitzichten, afgronden, bochten, vaak 25 tot 30 mile per uur max, en uiteraard veel fotostops.Na Carizo zakt de temperatuur tot rond de 85 graden en het landschap verandert steeds. Was het eerst plat, daarna bergen, nu glooiende vlaktes met wuivend gras. Wel continu waarschuwingsborden voor Animals en Rocks, op het laatst ook voor Trucks. Net voor Show Low steken wilde paarden de weg over, en wat later staat het waarschuwingsbord voor overstekende paarden er ook. Weer een stukje verder komt Arendsoog uit de bossen, een cowboy op een wit paard, wat ergens van geschrokken is, want hij draait alleen maar rondjes in de berm. Wel helemaal compleet met dekenrol, geweer in de zadelholster, helemaal aangekleed met hoed en al. Net echt.
Dan gaat het verder naar Concho, de afslag Holbrook en om een uur of 2 zijn we bij het Petrified Forest National Park. Eerst een winkel cq museum in, dan naar het Visitors Center. Marlies zijgt neer op een bank in de koelte, ik trotseer de 92 graden en ga de trail lopen.Je moet er wat voor over hebben, nietwaar. Als ik bezweet terugkom, staat een ranger een mooi verhaal te houden met allerlei fossielen, ik schuif aan en we luisteren geboeid. Weer wat slimmer geworden. Na de presentatie rijden we de 28 mile lange route door het park. We stoppen vele vele malen, en als toetje pakken we het Painted Desert. Ook prachtige vergezichten. Om 5 uur verlaten we het park voor de laatste 40 kilometer naar ons hotel in Holbrook. We checken in en krijgen kamer 105 op de begane grond. Helaas werken de beide kaartjes niet en loop ik terug naar de receptie. Dan krijgen we kamer 106 maar, dat werkt wel. Alleen werkt de TV niet. Dus weer naar de receptie. Moeten we vanaf kanaal 47 gaan zoeken. Dus niet. Ik weer terug naar de receptie, waar ie alsmaar chagrijniger werd. Hij beloofde te komen kijken als ie tijd had. Duurde een kwartiertje en toen bleek dat iemand de setup had veranderd, aangepast en we hebben TV. Kan Marlies wat kijken als ik hier mee bezig ben.
Morgen staat de rit via Flagstaff, Sedona en Lake Montezuma en daarna de scenic route naar Tusayan bij de Grand Canyon op het programma, waar we een paar nachten blijven.
Tot morgen maar weer, bye bye.

ps. Bas de zipzakjes werken perfekt. Je moet er alleen geen blikjes opleggen.