Rustig dagje

Vandaag houden we het kort, heel simpel, er valt niet veel te melden.
We hebben vanmorgen lekker uitgeslapen, koffie gezet, alles gepakt (we laten de koffers in de auto en nemen alleen mee wat we nodig hebben, we leren het wel)en onder een strakblauwe lucht met een stralende zon rijden we de scenic route via de 77 en later de 79 naar Scottsdale. De eerste stop is al snel, bij Mona's Danish Bakery voor heerlijke verse broodjes/croissants en koffie en niet te vergeten, free Wifi. Nu kan ik in ieder geval de site updaten met het laatste verslag en de foto's.Dan rijden we de Oro Valley in, passeren Catalina en zien een bord staan: Catalina State Park. Aangezien we vandaag toch niks anders hebben gepland, slaan we af.We zijn altijd wel in voor iets moois. Bij het boswachtershuisje aangekomen willen we betalen. Een grandpa komt naar buiten gestrompeld en verteld ons dat er alleen gehiked en getrailed kan worden. Met de auto rondkarren en kijken kan niet. Hij wilde ons alleen geld besparen. Nou, dat is 'm gelukt. We bedanken hem en maken rechtsomkeerd. We steken de 77 over want daar staat een Wallmart. Gaan we de bespaarde dollars daar meteen weer uitgeven. We slaan vele liters drinken in, blikjes, melk en een gallon (3,8 liter) jus d'orange. Tuurlijk ook wat eten voor vanavond. Het is wel lekker warm geworden, 98 graden Fahrenheit, oftewel 36,6666 graden Celsius. Wat zijn wij blij met de airco in de auto. Die maakt overuren. Verder is het één lange weg door een dor gebied, waar zelfs de cactussen dorst hebben. Er valt niks te zien dan prikkers en steevast te hard rijdende amerikanen. Beestjes helaas niet. Logisch met die hitte. Alleen zie ik tijdens een stop een flinke hagedis wegschieten en in de lucht cruisen wel continu vele gieren, van die grote knoeperds.
Richting Florence komen we langs de Arizona State Prison, een stad op zich. Vele grote platte gebouwen, allemaal omzoomd door hoog dubbel gaaswerk en wachttorens, en dat dan een hele rij achter elkaar. Veel crimineeltjes daar.
Wat verder zien we ineens een groot dier de weg oversteken, het is te ver weg om goed te zien wat het is, een beetje het formaat van een herder, maar de loop was anders. Wie het weet mag het zeggen. Op de foto is in ieder geval niks te zien toen ie door de struiken liep. En nee, het is niet het gevolg van dat biertje uit Tombstone. Of het is de warmte, inmiddels 102 F oftewel 38,888 Celsius. Vreemd genoeg transpireren we bijna niet.
Verder gaat het voorspoedig, de laatste 50 kilometer alleen over snelwegen, 7 baans aan elke kant, en die zijn bijna vol. Nee, geef ons de rust maar van de parken of kleine dorpjes.
Om 4 uur zijn we weer bij "ons" hotel, waarbij we nu gelukkig een suite krijgen op de begane grond. We zetten alles weer lekker in de koelkast, en houden het vandaag weer voor gezien.
Morgen wordt het een drukkere dag, dus we gaan lekker badderen en uitrusten.

Bye bye.