lekker knallen

Hello folks,

Een verlaat verslag, want…. internet deed het niet.
Vandaag, 28 mei, start de dag wederom zonnig en warm. Een prima vooruitzicht voor de rest van deze dag.
Allereerst sjouwen we naar de auto, die –zoals jullie nog wel weten- aan de andere kant van Tucson staat. Geintje. Maar wel ver weg. Vandaag is het gelukkig een stuk rustiger en kunnen we hem vanavond dichterbij parkeren.
We vertrouwen ons vandaag weer helemaal aan Tomtom toe, en zoals later zal blijken, helemaal terecht. Aangezien we in Tucson zelf zitten zien we de borden Saguaro National Park West langs de snelweg uiteraard niet staan. Dus heb ik op internet de straatnamen opgezocht waar de ingang ongeveer moet liggen. We krijgen vervolgens een sightseeing door een flink deel van Tucson, gelukkig wel het mooiste deel, en warempel, een paar kilometer voor de geschatte lokatie staan inderdaad de borden. Applaus.
Eerst een bezoekje aan het Visitors Center, waar we de park plattegrond krijgen, en dan neemt Marlies het stuur over. Kan ik lekker fotograferen en filmen. Het is een eenrichtingsroute door maar een klein deel van het park, de smalle weg kronkelt tussen de cactussen (cacti?) door en we zien buiten de prikkers niet veel wildlife. Mooie vlinders, een stel grote kwartels met kuifje met een horde jonge exemplaren er achteraan, die snel het struikgewas in vluchten als ze me zien, veel vogels en gieren en Marlies ziet een harige vierpotige een sprong maken, het struikgewas in. Later ziet ze op een infobord dat het een Gray Fox was. Heb ik jammer genoeg gemist.
Dit park is toch wel iets anders dan het Saguaro NP aan de Westkant, wat een stuk jonger is. We zijn blij dat we ze allebei gezien hebben.
Vervolgens vertrekken we naar Tombstone, een bekende naam in Westerns. De heenreis doen we via de 83, de scenic route via Vail en verder naar het zuiden, terug gaan we via Benson en de I10.
In Tombstone aangekomen kunnen we de auto praktisch tegen de wegversperring van Allen Street aan parkeren. Het is vandaag Wyatt Earp Day. Misschien de andere 364 dagen van het jaar ook wel, maar het is in ieder geval lekker druk, en er wordt al flink geschoten en gestorven. Er worden continu stukjes opgevoerd en half Tombstone loopt in de klederdracht van vroeger. Een veel leuker sfeertje dan in Rawhide. We genieten en puffen. Het is boven de 90 graden Fahrenheit, dus ruim 30 graden Celsius, maar dat wisten jullie al natuurlijk. We gaan bij Big Nose Kate lekker een drankje pakken. De dames lopen in leuke pakkies rond en we besluiten een lokaal biertje te pakken, een kleintje maar, want ik moet per slot van rekening nog wel 121 kilometertjes terug rijden. Dat kleintje is een pul bier zonder schuim, dus tot de rand gevuld. Oeps. Maar het smaakt wel goed. Om de ongewenste bijwerkingen weg te werken, pakken we ook maar iets te eten, misschien scheelt het. We worden meteen verwend met live muziek, klinkt geweldig goed. Daarna weer de hitte in en terwijl Marlies op een bankje in de schaduw neerstrijkt -die kan niet meer- hang ik de toerist uit en film en fotografeer alles wat rondloopt. De postkoets zit er echter niet meer in en we sukkelen terug naar de auto.
De terugreis gaat na de border control check onderweg, waarbij iedereen moest stoppen en wij zelfs onze paspoorten moesten laten zien, eigenlijk best voorspoedig. Als we met 95 graden F / 35 Celsius bij het hotel zijn, blijkt onze toilettas van de kamer verdwenen. Vermoedelijk dachten de schoonmaakdames dat we die waren vergeten. Security heeft ‘m uiteindelijk weer gevonden en we kunnen onze tanden weer poetsen.
Vervolgens wil ik internet opstarten (per dag betalen), maar krijg ik de melding dat we niet meer in het hotel verblijven? Foutje, bedankt? Ik heb geen zin om weer naar die receptie te moeten dus dat is de reden dat dit verslag verlaat is.
Het was in ieder geval een mooie, warme dag waar we weer veel nieuwe dingen hebben mogen meemaken. We genieten nog steeds. Tot morgen.