Rawhide, yaaahiiieeeee

Hier wat later dan gepland onze belevenissen in het "oude wilde westen". Gisteravond was het te laat en vanmorgen hadden we geen internet.
De rit naar Chandler was toch nog effe 57,1 kilometertjes enkele reis, veelal uiteraard via snelwegen. Wat zouden we toch zonder Tomtom moeten, die brengt ons op de meest vreemde plekken. Maar goed, we waren mooi op tijd, hadden zelfs nog een klein uurtje over om Old Town te bezichtigen. Bij het Steakhouse moesten we ons melden, kregen alle kaartjes voor de rest van de avond en mochten we een kingsize rolstoel lenen. Eerst maar eens een rondje om te kijken wat er allemaal was. Ik moet het toegeven, de "bewoners" van het dorp leefden zich goed in en uit. Er werd geschoten dat het een lieve lust was, mensen werden "geelectrokuteerd", er was genoeg te zien. En niet te vergeten, het was lekker warm.
We hebben eerst maar eens fudge gehaald en in de koelbox gelegd, daarna wat winkeltjes bekeken en tegen zessen zijn we het Steakhouse ingegaan. We werden netjes naar onze "boot" begeleid waar al een hoefijzer met onze initialen klaar lag. Heel attent en heel gezellig (romantisch).Toen kwam er een fles lekkere champagne waarvan ik helaas maar een klein beetje mocht hebben, tja, ik was de Bob en moest nog 57 kilometertjes terug rijden. Na de champagne kwam een heerlijke salade, een "stew" een gietijzeren keteltje met een heerlijk soort chili, gevolgd door een groot bord met steaks, zoete maiskolven, bruine bonenschotel, garnalen, knoflookbrood, allebei een extra bord met een enorme gepofte aardappel met een zestal potjes met vanalles er in, lenteuitjes, spekjes, noem maar op. We hebben de helft maar weer teruggegegeven, we wilden liever niet uit elkaar spatten. Vol is vol nietwaar. En toen kwam er nog een dessert, vers fruit in chocolade gedoopt. Goedemorgen, waar moesten we dat weer laten.
We hebben het overleefd en gingen naar de show die om 20.15 zou beginnen. Alleen begon die om 20:00, dus waren we te laat. Nou, dan die van 21:15 maar. Gaan we in de tussentijd maar de foto laten maken. Jammer dan, hij zat al vol voor die dag.
Uiteindelijk hebben we een hele tijd zitten wachten, de accu was helemaal leeg, dus zijn we zonder show en zonder foto vertrokken. Doen we volgende keer nog wel eens over.
Als we net onderweg zijn, moet ik afremmen voor stoplichten en steken er in het licht van de koplampen 2 hondachtigen over, toch mooi 2 coyotes gezien.
Verder gaat alles goed en zijn we om een uur of 10 weer in het hotel en gaan we snel onder zeil. Tot morgen maar weer.