vrijdag 29-10, de laatste dag, morgen vertrekken w

Bingo, alweer zon met een ongelofelijk uitzicht op de bergen. Dat is pas opstaan. Iedereen is nog in diepe rust als ik mijn zieleberoerselen even aan het papier...ahum...PC toe te vertrouwen. Ik geniet van deze rust door even te lezen en alvast wat Bauernbrot te nuttigen met een glas Tiroler Vollmilch. Helaas de laatste dag, morgen wacht ons de thuisreis.

Uiteindelijk gaan Astrid, Nox en ik naar Serfaus, de Komperdell Seilbahn. Eens kijken hoe het er daar uitziet. Als we in de auto gaan zitten (in de Tiefgarage) heeft Nox er zo veel zin in, dat ie met zijn neus bijna door de voorruit duwt. Alleen zet ie z'n achterpoten steeds hoger en hoger, totdat z'n achterste zowat tegen Astrid's neus zit. Uiteindelijk hebben we die ook weer in een normale houding gekregen en kunnen we vertrekken. We parkeren bij de Seilbahnen en willen met onze pas instappen. Let wel, willen. Hij doet t niet meer. Even naar de kassa, krijgen we nieuwe. Dan gaan we in gondel 39 zitten en langzaam en rustig stijgen we naar grote hoogten. De zon doet zijn best en het is prachtig. Warm zelfs.
Boven aangekomen staan we in een grote bouwput. Overal wordt gebouwd en verbouwd. We laten ons niet afschrikken en lopen naar de Schalber Alm, een stukje lager op de helling. Het ziet er sehr gemütlich uit, op het terras is het zelfs zoooo warm, dat we de jas uit kunnen doen. Prachtig weer. We bestellen wat drinken (Cola en Radler) en vragen om de kaart. Helaas, geen Knoblauchrahmsuppe. Dan pakken we allebei maar een grote coupe ijs. Bezopen, in de sneeuw ijs gaan zitten eten. Typisch toeristengedrag.
Na verloop van tijd kuieren we toch maar terug, stappen in een gondel en dalen weer af, richting bewoonde wereld. Vandaar weer naar huis, even wat uitrusten en opnieuw naar Serfaus, nu naar de M-Preis voor boodschappen.
Ongekend, wat een uitzicht vanuit onze kamer, de zonverlichte bergen, deur open, genieten. Daar moet ik toch weer even een foto van maken. (de zoveelste).

Om half 7 vertrekken we weer naar Serfaus, nu naar Hiasl Stubn, voor ons laatste etentje alhier.
Het smaakt uitstekend, we maken nog wat foto's van Schalber en thuisgekomen wordt er al gepakt wat kan, gebadderd en gerust.
Morgen vertrekken we helaas.

Nog een helaas, GEEN internet. Dus deze spannende dag kan ik pas na thuiskomst plaatsen. Maar ja, beter laat dan nooit.