Rich and Famous pitten nog

Goodmorning lieve volgers,
Vandaag was een lange en vermoeiende dag, al werden we lekker rondgereden.
De wekker liep al vroeg af en om half acht zaten we voor het hotel klaar voor de bus. De zon schijnt weer, de lucht is blauw, maar het windje is frisjes. Ik heb nog even getwijfeld tussen lange en korte broek. Nu heb ik spijt van de korte. Terwijl we wachten zoemt er een kolibri rond en bezoekt alle bloemen tegenover ons, een prachtig gezicht.
Om 7.55 komt ie dan, niet de Sint maar de shuttle bus die nog een extra stel moet oppikken. Zodoende krijgen we al een toeristische rondleiding door LA op de vroege zondagmorgen. Na een hoop gehobbel worden we afgezet in Santa Monica. Daar hangt nog steeds een koude oceaanmist en ’t is koud. Daar mogen we betalen en moeten buiten wachten op de herverdeling over meerdere bussen. Dat duurt lang, te lang, en er komen steeds meer gegadigden. Dat past nooit in 1 bus. Net als ik (koud en stijf) ga vragen hoe het zit, wordt er buiten afgeroepen wie in welke bus moet.
Wij mogen in bus 118 en onze chauffeur is Ricky, een heel aardige man die alles doet om ons zo veel mogelijk te laten zien, ook op plekken waar hij eigenlijk niet mag komen. Dat waarderen we wel.
Allereerst zet hij ons even bij Santa Monica Beach af, we hebben even tijd om foto’s te maken, wat we dan ook doen. Het is er al giga druk, voetbalwedstrijden op het strand. Maar ook zwervers. Grote contrasten.
Vervolgens stijgen we weer in en gaat de rit door leuke wijken naar Beverly Hills, Bel Air en Melrose. We zien veel hagen, schuttingen, hekken, delen van huizen van de Rich and Famous, leuke optrekjes, maar geen sterren. Het is zondagmorgen en nog vrij vroeg, dus die liggen nog mooi te pitten. Toch schijnt de zondag de beste dag te zijn om ze in het wild te spotten. Jammer. Gelukkig weet Ricky ons alle ins en outs te vertellen. Wie er woonde, wat het huisje kostte, wie er nu woont, wel kleur tegels er in de badkamer zitten. Hij verveelt ons niet.
Inmiddels heeft de zon gewonnen van de oceaanmist en schijnt volop, de temperatuur loopt dan ook snel op. Lang leve de korte broek.
Het plan was, om ons dan op Rodeo Drive af te zetten, de dure winkelstraat voor de eerder genoemde welgestelden. Helaas, afgesloten. Er staan een heleboel, oude, opgekalefaterde en vooral dure auto’s. Maserati’s, Cobra’s, te veel om op te noemen. Het publiek wat daar rond paradeert hoeft duidelijk niet op een dollartje meer of minder te kijken. Fathersday, dus papa mag een mooi autootje uitzoeken?
Marlies gaat in de schaduw staan/zitten en ik kuier een rondje totdat we weer in de bus moeten.
De volgende stop is de Farmers Market. Een soort winkelcentrum. Alles wat je wilt/mag/kunt/durft te eten is daar te krijgen. We stoppen daar voor de lunch en we wagen ons in het centrum. Wat een drukte. De Chinees zit gebroederlijk naast de Sushi Bar, naast de Grill, naast de … vul maar in. Honderden eettentjes en stalletjes, kleine soeveniershopjes, iemand die ook in Marokko in de Soukh is geweest, herkent dit. Een chaotisch gekakel van duizenden mensen die allemaal willen eten en shoppen…..
We strijken neer aan de counter bij Phil’s Deli & Grill, en nemen lekker koude jus d’orange en een grote maaltijdsalade. Dan kunnen we er weer tegenaan.
Dan is het weer verzamelen geblazen en de volgende halte is de Walk of Fame. Daar worden we weer losgelaten bij Madame Tussaud. Marlies is inmiddels op en gaat in de schaduw op een bankje zitten. Ik haal een beker koude melk, maar ze krijgt bezoek van een niet al te frisse zwerver. Genoeg om haar van de bank te jagen. Ik ga een stukje lopen en verbaas me over de drukte. Zowat alle tv karakters staan hier, en willen dolgraag met je op de foto. Kost maar $ 5,00. Dus niet.
Uiteindelijk rijden we naar een parkeerplaats op een heuvel, waar we uitzicht hebben op Los Angeles, de Hollywood Bowl en het Hollywoodsign. Marlies blijft in de bus zitten, ik klim in de hitte een stenen trap op voor een beter uitzicht.
De laatste stop is bij de Universal Studios, daar hebben we een uurtje. Ook hier zoekt Marlies een bankje en ik slenter wat rond. Morgen komen we hier toch terug. Er staat een hele set opgesteld, TV en Satellieten. Blijkt er een live uitzending gedaan te worden voor de Australische ontbijt TV. En aangezien er een paar Aussies in de bus zitten willen die dat graag even zien. Het start om 4 uur, in Australie is het dan 9 uur ’s morgens.
Om 5 over 4 vertrekken we, wij worden als eerste bij het hotel afgezet, de rit duurde maar 15 minuten op een drukke snelweg, dus dat valt morgen wel mee.
Vanavond doen we niks meer, accu’s opladen voor morgen. Dat wordt ook weer een lange drukke dag.

Tot morgen, bye bye.